TEST: Cambridge Audio CXN 100 – żywiołowo bez lenistwa

Cambridge Audio CXN 100

Historia marki Cambridge Audio to bardzo bogata i wieloletnia historia, tu nad Wisłą nie trzeba tego Brytyjskiego producenta specjalnie przedstawiać.

BUDOWA/WYGLĄD:

Cambridge Audio CXN100 to w zasadzie następca modelu CXN V2, który cieszył się bardzo dobrą opinią wśród użytkowników i recenzentów.

Samo urządzenie wygląda bardzo schludnie, jasne, że pierwsze co rzuca się w oczy to kapitalny kolorowy ekran o wysokiej rozdzielczości. Przyznam iż spokojnie można dostrzec szczegóły z pozycji kanapy.

Serce urządzenia nie jest tym razem zbudowane w oparciu o dwa przetworniki Wolfsona, a znakomity układ DAC ESS 9028Q2M, który m.in. wykorzystuje filtr wewnętrzny dzięki temu sama aplikacjia kości może być łatwiejsza, a ścieżka sygnału możliwie najkrótsza, dla dźwięku na plus oczywiście.

Zastosowany przetwornik cyfrowo-analogowy pozwala na obsługę plików o wysokiej rozdzielczości do 32-bitów/768 kHz PCM, DSD512 i MQA .

Mózgiem jest moduł StreamMagic czwartej generacji, ewolucja w tym wypadku postępuje bardzo dynamicznie i za każdym razem jest na plus.

Dzięki intuicyjnej i łatwej w obsłudze aplikacji sama instalacja odtwarzacza jest przyjazna i komfortowa, dobrym rozwiązaniem jest możliwość aktualizacji oprogramowania za pomocą sieci bez konieczności ingerencji w urządzenie.

Na wyposażeniu mamy pojedyncze cyfrowe wejścia optyczne i koncentryczne, porty USB typu A i USB typu B oraz pojedyncze wyjścia optyczne i koncentryczne do tego analogowo zbalansowane wyjścia liniowe XLR i RCA.

Producent szczyci się doborem poszczególnych elementów w trakcie strojenia brzmienia, to właściwie powinna być norma dla bardziej ambitnych.

CXN 100 pozwala na przesyłanie strumieniowo w wysokiej rozdzielczości – chyba wszystko, co jest dostępne, czyli radio internetowe, Spotify Connect, Tidal Connect z MQA, Qobuz i Deezer, a trzeba jeszcze wspomnieć o wbudowanym Apple Airplay2 i Chromecast. W takim kombajnie nie mogło również zabraknąć Roon Ready.

Chcecie porozmawiać o audio i muzyce ?

ZAPRASZAMY DO NASZEJ GRUPY NA FACEBOOK

AudioMuzoFans

BRZMIENIE:

Źródło cyfrowe w moim systemie to rzadkość. Zawsze jednak zżera mnie ciekawość jak sobie poradzi w porównaniu do płyty winylowej w torze, w którym każdy element był skierowany na pełne brzmienie analogowe, gdzie gramofon gra pierwsze skrzypce.

Podczas zasadniczego odsłuchu większość streamingu szła z Tidala. Przy tej okazji postanowiłem posłuchać czegoś, co lubię najbardziej, czyli dobrego starego Bluesa, Jazzu i Rocka Progresywnego.

Bardzo dobre pierwsze wrażenie zrobiła czytelność i rozdzielczość całości przekazu.

Ilość detalu w poszczególnych zakresach robi wrażenie i nie tylko w górze pasma, ale dosłownie na każdym odcinku.

Tony wysokie – od nich zacznę: są napowietrznie, pełne blasku i nie brak im charakteru, odsłuchując album „Contra la indecisión” można poczuć każde uderzenie w blachę perkusji z właściwą barwą.

Blask „góry” nie ginie nawet przy odsłuchu albumów grupy TOOL czy Rush, co ważne nie gubi się nawet w natłoku dźwięków różnych „przeszkadzajek” perkusyjnych, a przy tym zachowuje całą moc i energię przekazu.

Tony najniższe z kolei są zwarte i zróżnicowane zarazem.

Ogólnie z zejściem na sam skraj pasma nie ma najmniejszego problemu i jest on delikatnie zaokrąglony.

W dole pasma znów otrzymujemy sporą dawką szczegółów, ilość informacji może zaskoczyć niejednego słuchacza, gdy usłyszy ponownie swój ulubiony kontrabas czy pochód basowy.

Sama motoryka basu jest na wysokim poziomie, a możliwości dynamiczne w tym zakresie podkręcają brzmienie w taki sposób, że chyba każdemu się spodoba, nawet przy dłuższym odsłuchu.

Środek pasma: tu mam pewne zastrzeżenie – brakuje mi tu więcej „miodu”, choć nie jest to klinicznie cyfrowe granie, ja tu lubię więcej czaru, a to już zapewni lampowy tor.

Dobrze, że rozdzielczości i szczegółowości nie brakuje to oczywiste, plastyka środkowej części pasma również prawidłowa. Drapieżność elektrycznych wioseł jest soczysta i kąśliwa, wokal gładki i równy, trąbka lubi zaświdrować, lecz bez przegięcia.

Plany stereo bez nadętego przewymiarowania, CXN 100 potrafi pokazać bardzo złożone składy z precyzją w odpowiednim wymiarze i na właściwym miejscu.

To, co przykuwa, to pewna żywiołowość i dynamika, zarówno tak w skali makro, jak i mikro, strumieniowiec doskonale odnajduje się w cięższym rocku, gdzie nie przesadza z drapieżnością, a przy tym nie traci detalu, przy Jazzie nie pozwoli nam się znudzić, a w Blusie pokaże luz i charakter.

Trzeba też wspomnieć o ogólnym balansie: niby wszystko jest dosyć równo, ale momentami miałem wrażenie, że sam środek jest delikatnie wysunięty, choć tylko nieznacznie, za to bardzo przyjemnie.

PODSUMOWANIE:

Cambridge Audio pokazał się z bardzo dobrej strony, bardzo duża ilość detali, która nie przeszkadzała w odbiorze. Dźwięk precyzyjny, równy i dokładny, otwarty, a przy tym wciągający. Bardzo uniwersalne granie z jakością, żywiołowo, bez lenistwa, a przy tym nie męczy.

Rekomendacja AudioMuzoFans

SPECYFIKACJA TECHNICZNA:

DAC: ESS ES9028Q2M

Wejście USB: USB typu B jest zgodny z profilem USB Audio 1.0 lub 2.0 (do wyboru przez użytkownika)

Wejścia cyfrowe: koncentryczne S/PDIF i optyczne TOSLINK

Wyjścia analogow: zbalansowane XLR i niezbalansowane RCA

Wyjścia cyfrowe: koncentryczne S/PDIF i optyczne TOSLINK

Odtwarzanie: UPnP, lokalne nośniki USB, Airplay 2, Bluetooth, wbudowany Chromecast, Radio internetowe, Spotify Connect, TIDAL, Qobuz, Deezer, Roon Ready

Odtwarzane typy plików: AAC, AAC+, AIFF, ALAC, DSD (x512), FLAC, HE AAC, MP3, OGG Vorbis, WAV, WMA

Ethernet: 10/100 Mbit

Wi-Fi: IEEE 802.11 ac (2,4 GHz/5 GHz)

Pobór mocy: 0,5 W

Wymiary: (szer. x wys. x gł.): 430 x 80 x 325 mm

Waga: 3,5 kg

SPRZĘT UŻYTY DO TESTÓW:

Stolik: Kasoto Episode IV

CD: Lector cdp 0.6t

Gramofon: Garrard 401, plinta Kasoto

Ramiona: Jelco sa750 12’’ , Turntable Custom 12”

Wkładki: Miyajima Shilabe, Aidas Mammoth Gold